تَلِ شُغاد

تَلِ شُغاد

مشرف به روستا،تپه ای بزرگی قرار گرفته که در محل به آن«تَلِ شُغاد» می گویند.بنا بر نقل ساکنین:«یکی از سرداران بزرگ دوران ساسانی روی این بلندی برای خود کاخی بنا نموده؛اما پس از استیلای مسلمانان و اضمحلال دولت مذکور،این کاخ بر اثر مرور زمان و تخریب های انسانی،نابود گردید. .....

در حال حاضر بعضی از آثار بنای ذکر شده تا حدی باقی و به همین دلیل بعضی از کاوشگران معتقدند در این تپه باید،دفینه های زیادی دفن و شاید همین امر موجب حفاری های فراوان بر روی تَلِ شُغاد شده است.»البته در زبان پارسی قدیم،کلمه شغال در اصل،شغاد بوده و این تپه نیز به علت وجود خرابه هایش،لانه ی این جانور گردیده و شاید بدین جهت لقب شغاد را به خود اختصاص داده و همین عنوان معروف است.

منبع:کتاب عقدا بزرگ شهری کوچک